Voor mijn geweldige broer (1970 - 2017) en zijn twee fantastische kinderen, Sophie en Laurent.

Langs de weg, daar staat een eik
Een grote, sterke boom
Het leven, krijgt hij van de zon
zijn water van een stroom

De boom is heel gelukkig,
houdt zijn bladeren stevig vast
Hij geniet van zuchtjes wind
Diep, tot in zijn eikenbast

Die oude tak, da's opa
en die mooie, dat ben jij
Papa, Mama, Oma's, neefjes, nichtjes, ooms en tantes...
Allemaal takken, zij aan zij

Samen maken zij de boom,
zó mooi als hij daar staat
Met hier nog wel een gekke oom,
Die over bomen praat

Maar op een dag, toen kwam de storm
Heel hard, en onverwacht
De papa Tak, die kreeg de klap
Hij schudde, en hij brak...

Hij heeft toen 11 dagen lang
nog aan de boom gezeten
Maar hij kon niet langer groeien
en niet van de boom meer eten

Papa Tak viel naast de boom,
heel zachtjes op de grond
De Eik werd heel verdrietig
en heeft nu een diepe wond

Maar Eik, de boom
blijft stevig staan
en laat zijn tranen vloeien
Soms glimlacht hij, want hij weet dat
een boom zal blijven groeien...

En papa Tak, vergeet hij nooit,
want die was zó bijzonder...
Hij heeft 2 takjes voortgebracht
Twee keer een wereldwonder

En als het tranen regent
Omdat jij heel hard moet huilen,
Dan staat er altijd die grote, sterke Eik
Waaronder jij mag schuilen

***