jouw groene preludes
jij bloeide muziek
mijn lieflijke
vergeet-me-niet
ik hoorde je groeien
in de border
van mijn tuin
jouw groene
preludes wiegden
harmonieus samenzijn
ik zong in het
ondergaan van zon
mijn kleine aria’s
jij knopte
tonen tot liefde
kleurde refrein
ons afscheid
was stilte met
de melodie van pijn
wil melker
10/04/2017
september: | Maandag, april 10, 2017 23:36 |
Heel mooi is dit gedicht. Van een tere schoonheid en de natuur. Lieflijk en gevoelvol. Subtiel en verwonderlijk mooi. Liefs | |
Clarice: | Maandag, april 10, 2017 21:10 |
Afscheid nemen van iets moois is altijd dubbel... Mooi geschreven, Wil, gts Clarice | |
wervelende regenboog: | Maandag, april 10, 2017 20:11 |
een gevoelvol samenzijn | |
teun hoek: | Maandag, april 10, 2017 09:43 |
hemelsblauw geluk. th | |
Anneke Bakker: | Maandag, april 10, 2017 09:29 |
Er zijn andere voor in de plaats gekomen Wil, om de hele lente en zomer van te genieten. Door jouw melodieuze aria's krijgen ze allen een extra betekenis. Boeiend en bloeiend mooi gedicht. Ik wens je een fijne dag. Anneke |
|
claire vanfleteren: | Maandag, april 10, 2017 08:48 |
Bij mij heb ik nog geen afscheid moeten nemen, ze bloeien nog altijd weelderig. Mooi neergezet zoals altijd Wil! |
|
Auteur: wil melker | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2017 | ||
Thema's: |