jouw liefde
jouw liefdeswoorden werpen mij
in het blauw van open hemel
en ik word sprakeloos door hun timbre
uit jouw mond vliegen kolibries
die elk weerwoord van mijn lippen plukken
hen ver met zich meedragen
zij druppelen zon in ogen
lachen over blindheid
en kwetteren in verdoofde geest
hun vleugelschaduw legt zich over mij
en ‘k raak het laatste houvast kwijt
wanneer ik mij in jou verlies
sunset 10-04-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, april 11, 2017 22:57 |
claire vanfleteren, Aquarel, wervelende regenboog, Clarice, Dank jullie wel voor jullie lezen en heel fijn reageren en nog een heel rustige dinsdagavond, Warme genegen groet, |
|
| Clarice: | Maandag, april 10, 2017 21:49 |
| Een hele mooie, Sunset! Het gedicht straalt inderdaad iets vrolijk uit, gts Clarice | |
| wervelende regenboog: | Maandag, april 10, 2017 20:09 |
| bijzonder mooi verwoord Sunset |
|
| Aquarel: | Maandag, april 10, 2017 13:57 |
| Liefde opent hart en geest. Het raakt en verrijkt de ziel. Prachtig geschreven Sunset, het maakt me vrolijk. Liefs, Aquarel |
|
| claire vanfleteren: | Maandag, april 10, 2017 10:47 |
| Hier is veel beeldspraak gebruikt en lieflijk uiteen gezet, mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2017 | ||
| Thema's: | ||