zelfbeschadiging
de dood zo dichtbij
dag in dag uit
vele open wonden
Door zelf haat
ik maakte mezelf kapot
overdosis pillen
gesneden wonden
vergifte mezelf
het deed pijn
voelde me doodgaan
geen leven meer
maar....
Nu, nu ben ik gestegen
geen zelf beschadiging
nee, het moet anders
ik wil en ga leven
Hoe moeilijk soms ook.
dag in dag uit
vele open wonden
Door zelf haat
ik maakte mezelf kapot
overdosis pillen
gesneden wonden
vergifte mezelf
het deed pijn
voelde me doodgaan
geen leven meer
maar....
Nu, nu ben ik gestegen
geen zelf beschadiging
nee, het moet anders
ik wil en ga leven
Hoe moeilijk soms ook.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, april 20, 2017 19:41 |
| Probeer te ontdekken Tulpje wat je waard bent, hou van jezelf en koester je lichaam, en goed van je dat je inziet dat het anders moet, hou vol meisje ! Lieve groet en mooie avond. Anneke |
|
| Avr: | Donderdag, april 20, 2017 16:17 |
| Men zegt wel eens, het leven kan een feest zijn! Maar men moet wel zelf de slingers ophangen! Goed dat je deze uitdaging aangaat, tulpje! mvg Avr | |
| Aquarel: | Donderdag, april 20, 2017 15:22 |
| Wat goed van je! Volhouden hoor. Lief zijn voor jezelf kan een grote uitdaging zijn. Zelf ben ik hem ook aangegaan. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2017 | ||
| Thema's: | ||