voor C., en dat zij weet heeft van
net als bij jou zijn er juist
die bepalende overeenkomsten
met betrekking tot moeder, vader
(vaal geworden tinten op tentpalen
en het gezochte woord liefde)
de later vroegste herinneringen:
het fiere van de borst vooruit
op een eerste loopfietsje
het schuiven van zolen
over de grond en vingers
die de wolken sturen
later stijgt het gras
in ’t hart als planmodel
van hoe jij vrouw ziet
- mijn eigen dochter
schemert door mijn tranen -
je kind in het herhalen
van dezelfde fouten
waar is de ouder
wanneer hij weg is
nu, en reeds zo lang
- het klagend avondlicht
zegt dat onder alle mensen
ik niet anders ben dan jij
sunset 21-04-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, april 22, 2017 14:52 |
Anneke Bakker, Anna_vdo, Fouten maken mag, gelukkig. Alleen vergeten velen dat. Dank jullie wel voor het lezen en reageren en nog een vredige zaterdagnamiddag. Genegen groet, |
|
| Anna_vdo: | Zaterdag, april 22, 2017 11:55 |
| Iedereen anders, en soms toch zo gelijkend op elkaar ... Mooi en treffend schrijven. Fijn weekend | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 21, 2017 14:40 |
| Zo vader, zo dochter zeggen ze dan Sunset, ach fouten maken mag, daar ben je immers mens voor. Mooie po ëzie! Ik wens je een mooi weekend. Anneke |
|
| sunset: | Vrijdag, april 21, 2017 14:28 |
claire vanfleteren, Dank je voor je lezen en reageren. Overigens, mijn dochter is al 51 *glimlacht*, dus ... Nog een heel rustige vrijdagnamiddag en genegen groet, |
|
| claire vanfleteren: | Vrijdag, april 21, 2017 09:00 |
| Inderdaad, kinderen zijn dikwijls het evenbeeld van moeder. Daar ga ik prat op, maar zij vormen nog altijd hun eigen karakter tot hun 14 de, dus.... Mooi weergegeven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2017 | ||
| Thema's: | ||