Het lijkt zo gewoon
Iemand die van je houd
Het lijkt zo gewoon
Iemand die een arm om je heen slaat als je verdrietig bent
Die naar je luistert en je troost
Het lijkt zo gewoon
Iemand om mee te praten en te lachen
Het lijkt zo gewoon
Als je het hebt, besef je niet wat de waarde ervan is
Pas als je het kwijt bent besef je dat het zeldzaam en onbetaalbaar is
Het lijkt zo gewoon
Iemand die een arm om je heen slaat als je verdrietig bent
Die naar je luistert en je troost
Het lijkt zo gewoon
Iemand om mee te praten en te lachen
Het lijkt zo gewoon
Als je het hebt, besef je niet wat de waarde ervan is
Pas als je het kwijt bent besef je dat het zeldzaam en onbetaalbaar is
Reacties op dit gedicht
| Judith de Laat: | Maandag, mei 27, 2002 23:58 |
| je hebt helemaal gelijk en ik ook als ik zeg dat dit mooi is! Groetjes Judith |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xaviera | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||