het zijn van tegenpolen
ik voelde zon
maar zag hoe
wind vriezend door
de schaduw gleed
je warme ogen
namen me mee
ik pakte je handen
wist de kou die jij leed
lichaam spreekt
zonder woorden
de taal van samen
in elkaar bekoren
liefde en verdriet
dansen leven in balans
als een lentezon die vriest
in het zijn van tegenpolen
wil melker
28/04/2017
september: | Vrijdag, april 28, 2017 22:43 |
Mooi vormgegeven gedicht over de tegenpolen Wil In samenspraak. De natuur seizoenen en het menselijke. De tegenpolen horen bij het leven en houden ook in balans..of willen ons naar balans doen zoeken..in dit gedicht mooi en liefdevol weergegeven. Fijn weekend gewenst Wil. Liefs |
|
claire vanfleteren: | Vrijdag, april 28, 2017 19:44 |
Als je allebei hetzelfde zijt en geen tegenpolen, dan denk ik dat een relatie niet lang zal stand houden. Ik kies voor de tegen polen, want mijn man en ik zijn dat en al 41 jaar samen. Mooi verwoord zoals altijd! | |
teun hoek: | Vrijdag, april 28, 2017 11:46 |
die houden het leven boeiend zeker in meespraak van de liefde. th |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, april 28, 2017 10:48 |
door de tegenpolen (dualiteit) kunnen wij van beide kanten ervaring opdoen op deze bol fijne dag Wil wr |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, april 28, 2017 09:16 |
tegenpolen zijn er altijd en overal, zo ook in je eigen 'zijn' waar gevoel en verstand vaak met elkaar overhoop liggen, soms moeilijk een juiste keuze te maken. Jij hebt de tegenpolen hier goed weergegeven Wil. De zon schijnt lekker warm achter glas, buiten is het guur en koud, de tegenpolen van de lente. Fijne dag in balans wens ik je. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 28 april 2017 | ||
Thema's: |