Geen wereld
Als ik de wereld niet meer kan zien.
En gedachtens blijven mij grijpen.
Elke keer tel ik weer tot tien.
Maar er is geen rust wat ik kan begrijpen.
Ik droom,
niemand kan mij wakker maken.
Als ik de wereld niet meer kan zien.
En gevoelens blijf ik blokken.
Ben ik een virtueel platform?
Hardware,
maar zonder knoppen?
geen reset.
Ik kan niet meer stoppen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||