Gebroken liefde
Ik raak je nog wel aan maar
het voelt niet meer hetzelfde
Onze ogen ontmoeten elkaar nog steeds maar
toch zien we elkaar niet meer
We praten nog wel maar
echte gesprekken voeren doen we niet
De ooit zo sterke liefde heeft plaatsgemaakt voor
leegte
die steeds verder groeit
net als het spleetje tussen je tanden waar ik me nu
ook al aan begin te ergeren
Je lach wordt irritant
en je huid is te verbrand
Je neus is te groot
en je oren zijn te rood
Je typische trekjes die ik ooit zo liefhad
zijn nu niet meer dan dat stomme gat
tussen je tanden en je veel te koude handen
en toch blijven we maar
doorgaan
omdat echte liefde ooit ook heeft
bestaan
het voelt niet meer hetzelfde
Onze ogen ontmoeten elkaar nog steeds maar
toch zien we elkaar niet meer
We praten nog wel maar
echte gesprekken voeren doen we niet
De ooit zo sterke liefde heeft plaatsgemaakt voor
leegte
die steeds verder groeit
net als het spleetje tussen je tanden waar ik me nu
ook al aan begin te ergeren
Je lach wordt irritant
en je huid is te verbrand
Je neus is te groot
en je oren zijn te rood
Je typische trekjes die ik ooit zo liefhad
zijn nu niet meer dan dat stomme gat
tussen je tanden en je veel te koude handen
en toch blijven we maar
doorgaan
omdat echte liefde ooit ook heeft
bestaan
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, mei 04, 2017 15:35 |
| Een droef mooi, en herkenbaar schrijven over de liefde die er eerst was, maar nu niet meer is! Loslaten is moeilijk, gezien de ook mooie herinneringen die men heeft. Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: wwk98 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||