zingeving?
De assen van de vesuvius verschroeien mijn longen
een repressieve samenleving poogt mijn rug te breken
de emoties van voorbije levens hebben me uitgehold
ontbrekende dagenraad
genadeloos lot
vanuit een verloren positie blijft over één vraag:
wat heb ik misdaan dat zo verschrikkelijk was
dat ik de straf van het leven verdien
-{}-
4 more check: http://get.to/kevinltd1
een repressieve samenleving poogt mijn rug te breken
de emoties van voorbije levens hebben me uitgehold
ontbrekende dagenraad
genadeloos lot
vanuit een verloren positie blijft over één vraag:
wat heb ik misdaan dat zo verschrikkelijk was
dat ik de straf van het leven verdien
-{}-
4 more check: http://get.to/kevinltd1
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Woensdag, mei 29, 2002 18:11 |
| Sterk, krachtig, scherp, verschroeiend... Erg goed gedicht! Groeten, Hugo. |
|
| trenke charlotte: | Dinsdag, mei 28, 2002 17:49 |
| Het leven kan soms als een straf gezien worden, maar bijna nooit ene leven lang. Na een dal komt bijna altijd een piek! Succes ermee. Trenke | |
| Jo Aelmans: | Dinsdag, mei 28, 2002 00:50 |
| Dat moet je niet aan mij vragen, A.ME. Ik vind het Leven ondanks alles, een weldaad! Ondanks.... Jo. ;o)x |
|
