Storm in mijn hoofd
Er raast een storm door mijn hoofd
Een vuur dat nooit verdooft
Eindeloze gedachten
Die het onweer niet verzachten
Dan is er nog de wind
Die de opkomende zonnestralen verslindt
Alsof ze er nooit zijn geweest
Een chaos die niet geneest
Ook is er de regen
Die sporen probeert weg te vegen
Voor als de storm gaat slapen
Zoals een uitgedoofd wapen
Een vuur dat nooit verdooft
Eindeloze gedachten
Die het onweer niet verzachten
Dan is er nog de wind
Die de opkomende zonnestralen verslindt
Alsof ze er nooit zijn geweest
Een chaos die niet geneest
Ook is er de regen
Die sporen probeert weg te vegen
Voor als de storm gaat slapen
Zoals een uitgedoofd wapen
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, mei 14, 2017 21:44 |
| ook de storm doet verdriet verwaaien. th | |
| Nayeli: | Zondag, mei 14, 2017 17:56 |
| voor mij hoeft het niet anders of meer - ik wou net voor ik je reactie las, zeggen dat ik mezelf er terug in vind - de raders in mijn hoofd staan ook nooit stil - succes !!! | |
| Jillf: | Zondag, mei 14, 2017 17:33 |
| Ik had de ww fouten nog niet aangepast sorry! Zouden jullie misschien kunnen zeggen wat er anders/ meer kan aan het gedicht? Het is een ideetje voor school, bedankt! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jillf | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||