Rode waas
rode waas
ze scherpt haar tong
in hoge modulatie
snerpt woede
en frustratie rond
een laag gesis
slist giftige tonen
als afwisseling
met het gewone
het zijn blikken
die doden in de
rode waas die over
haar is gekomen
tot buitensporige
hoogte zijn de
emoties opgelopen
naar acute psychose
in extremo
scheuren spieren
pezen van het bot
zij gaat totaal los
zacht droomt ze weg
naar een vredig land
een geschrokken verpleger
de spuit nog in de hand
wil melker
17/05/2017
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, mei 18, 2017 12:06 |
| In mijn psychose was ik zelf gelukkig niet zo agressief dat ik moest worden platgespoten. Maar ik kan het me wel voorstellen. Ik was extreem achterdochtig, en elk woord had een andere betekenis gekregen. Voor mijn familie en vrienden was het heel zwaar, en ik ben er ook mensen mee verloren. Het valt niet mee, om naast iemand te blijven staan die zichzelf verliest in wanen. Nu ik hersteld ben, waardeer ik extra die mensen die bij me bleven. Sterkte, als jij dit van dichtbij mee maakt. Houd moed. Liefs, Aquarel |
|
| Pascal Janssen: | Woensdag, mei 17, 2017 22:37 |
| Poeh hee, heftig verhaal dit. Maar goed dat de verpleger er nog wat tegen kon doen. Greetzzz Pasje |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 17, 2017 18:52 |
| ik ben het eens met september, je moet het zelf eerst mee maken in je directe omgeving om te weten wat het allemaal stuk kan maken en jij als buitenstaander staat er angstig bij en weet niet wat te doen, want wat je ook doet, die persoon kan zich tegen jou keren. Mooi geschreven maar in triest! | |
| september: | Woensdag, mei 17, 2017 17:55 |
| Heel mooi indringend gedicht over de psychose en wat er dan kan gebeuren met een mens. Ik heb dit van dichtbij meegemaakt en dit gun je niemand. Daarom raakt het gedicht. En hoop ik dat er niemand in jouw omgeving dit mee hoeft te maken. In elk geval is het zeer treffend geschreven in dit goed aangekaarte gedicht van een moeilijk, vaak beladen thema. Liefs en een fijne zachte avond gewenst | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, mei 17, 2017 17:25 |
| heftige omstandigheden rakend geschreven. | |
| Clarice: | Woensdag, mei 17, 2017 16:38 |
| Klinkt akelig, wil. Wat sommige mensen toch meemaken...vraag me af hoe men iemand in zo'n toestand langs een andere weg gekalmeerd kan krijgen. Treffend geschreven, gts Clarice | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, mei 17, 2017 15:04 |
| mensen worden platgespoten omdat er te weinig verzorgenden voorhanden zijn die hen op goede wijze kunnen kalmeren (denk ik) bezuinigingen zijn m.i.weer de boosdoeners goed invoelend neergezet groetjes wr |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 17, 2017 09:17 |
| Heftig verhaal Wil, vreselijk als je hiermee bent behept, ook voor de naaste een angstig gevoel, gelukkig is er goede medicatie voor om de patiënt rustig te krijgen. Hoop dat het niet in jouw directe omgeving plaatsvindt. Zonnige groet stuur ik je. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 17, 2017 05:03 |
| joh wat goed beschreven goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||