Laat het los
Een moeder met een kindje aan de linkerhand
achterop een tweede kindje wel 5 meter achterop
Een gsm aan de rechterhand
met de duim tokkelend ietwat vertellend via sms
Overstekend op het zebrapad
plots was daar die auto
Een kindje vloog luidruchtig in de lucht
tot in het gezichtsveld van de gsm-ende moeder
Een gillend gekrijs weerklonk door de lucht
een gsm vloog door dezelfde lucht
Daar lag Maarten
het zoontje van 6
Ogenschijnlijk ongeschonden
maar bewegingsloos op de koele en vuile grond
Wat was er gebeurd
ze zeggen soms .... laat het achter je
Dat was wat ik deed
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, mei 19, 2017 17:32 |
| Oei dat zou nog lang door mijn hoofd spoken als ik zoiets meemaakte; met een kind op straat kan je niet alert genoeg zijn denk ik. Ik zou niet in haar schoenen willen staan..Gts, Clarice | |
| EXPLICIT: | Donderdag, mei 18, 2017 22:48 |
| Sommige dingen kan je als weldenkend mens niet achter je laten... Mensen zouden ervaring juist wel mee moeten dragen. Er lijkt tegenwoordig alleen geen tijd meer te zijn voor de verwerking, om het een plaats te geven... | |
| Compostje: | Donderdag, mei 18, 2017 21:05 |
| Inderdaad.... |
|
| claire vanfleteren: | Donderdag, mei 18, 2017 17:21 |
| Gsm is de doodsteek van alles, ik schreef er al een gedicht over, moeder had beter voor haar kindje gezorgd, och dat arme lieve schaapje. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Compostje |  
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||