met liefde op mijn lippen
niemand wenst een goedemorgen
wanneer ik opgefrist en vroeg natuur betreed
is t al te laat, de sperwers schreeuwen
hun verlangen als droog krassend krijt
voor mij is ’t niet het simpele eenvoudige
van vroeger achteloos gespuw op grond
al blikt de dag mij als voorheen
indringend in de ogen
de hemel laat zijn koren zingen
en ‘k sluit mij bij hen aan
met liefde op mijn lippen
sunset 05-06-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, juni 07, 2017 12:06 |
Nayeli, Dank je wel voor je lezen en heel fijn reageren. Nog een rustige woensdagnamiddag en warme genegen groet, |
|
| Nayeli: | Dinsdag, juni 06, 2017 17:35 |
| hun verlangen als droog krassend krijt !!! prachtige zin!!! |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 06, 2017 14:41 |
| Dasje (lucky), Dank je wel voor het lezen en heel fijn reageren en geniet van een liefst rustige dinsdagnamiddag. Warme genegen groet, |
|
| Dasje (lucky): | Maandag, juni 05, 2017 20:42 |
| Prachtig! Poezie van de (nog steeds) bovenste plank! Vriendelijke groetjes, Dasje :o] |
|
