Op weg...
een grenzeloze wil die in het duister reikt
het erkennen van een illusie en bedrogen door de tijd
waarvan je veel verwachte
maar hoopvolle dagen zijn vergaan in uitzichteloze nachten
tranen van verdriet zijn verdampt in het vuur en de vlammen dansen met je gedachten
waarna je bij een blik in de spiegel jezelf bent gaan verachten
vluchtend door het dal van de telleurstelling met een fles wijn de pijn hebt leren verzachten het verdriet dat je omarmd en je geluk doet versmachten
beschuldigingen die genadeloos de vraag naar vergiffenis en al je dromen afslachten
terwijl je verstikt in een doolhof van wanhoop hopeloos en verloren je lot tegemoet stapte ademloos op je knieen valt en de duivel smeekt niet te wachten met het bekrachten van zijn oordeel
zijn ritueel dat seremonieel een einde maakt aan dit strijdtoneel
met als prijs jou ziel als kroonjuweel emotioneel gebroken sluit je jou ogen
jou dieptepunt is wat je hebt bereikt
met opgeheven hoofd begint er nu een nieuwe tijd
doorheen een grenzeloze wil die enkel nog naar glorie reikt
het erkennen van een illusie en bedrogen door de tijd
waarvan je veel verwachte
maar hoopvolle dagen zijn vergaan in uitzichteloze nachten
tranen van verdriet zijn verdampt in het vuur en de vlammen dansen met je gedachten
waarna je bij een blik in de spiegel jezelf bent gaan verachten
vluchtend door het dal van de telleurstelling met een fles wijn de pijn hebt leren verzachten het verdriet dat je omarmd en je geluk doet versmachten
beschuldigingen die genadeloos de vraag naar vergiffenis en al je dromen afslachten
terwijl je verstikt in een doolhof van wanhoop hopeloos en verloren je lot tegemoet stapte ademloos op je knieen valt en de duivel smeekt niet te wachten met het bekrachten van zijn oordeel
zijn ritueel dat seremonieel een einde maakt aan dit strijdtoneel
met als prijs jou ziel als kroonjuweel emotioneel gebroken sluit je jou ogen
jou dieptepunt is wat je hebt bereikt
met opgeheven hoofd begint er nu een nieuwe tijd
doorheen een grenzeloze wil die enkel nog naar glorie reikt
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, april 14, 2018 11:05 |
| Dit is heel goed geschreven Titus en leest vloeiend en boeiend. Op weg.. Liefs |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 17, 2017 14:51 |
| Wat heftig is dit Titus, het maakt me ontroerend stil. Wens je veel sterkte toe. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, juni 17, 2017 14:41 |
| wens je het allerbeste toe. h gr.th |
|
| Johny Donovan: | Zaterdag, juni 17, 2017 14:03 |
| sterk staaltje,Titus | |
| Roselynn: | Zaterdag, juni 17, 2017 09:49 |
| Het goede.. zal altijd overwinnen... |
|
| Avr: | Zaterdag, juni 17, 2017 09:45 |
| Een gevoelvol, droef mooi, en herkenbaar schrijven! Vallen, maar weer opstaan. Daarvoor is een grenzeloze, sterke wil, inderdaad onmisbaar! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Titus Flaminius | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||