stilzwijgend
als een lied dat nooit begint
wanneer de avond wandelt
over aangewaaide plukken wolken
mijn overpeinzingen gerijpt
de perceptie, het verlangen
de brutaliteit van liefde
in heimelijke gebaren gezet
dan wil ik negeren, dan wil ik
schreeuwen, en vragend roepen
maar ik kijk stilzwijgend
de echo van afstand weergalmt
mijn gedachten fladderen feeëriek
en proberen zacht te proeven
ik wil vertoeven
de utopie verdwijnt-
©20170519
wanneer de avond wandelt
over aangewaaide plukken wolken
mijn overpeinzingen gerijpt
de perceptie, het verlangen
de brutaliteit van liefde
in heimelijke gebaren gezet
dan wil ik negeren, dan wil ik
schreeuwen, en vragend roepen
maar ik kijk stilzwijgend
de echo van afstand weergalmt
mijn gedachten fladderen feeëriek
en proberen zacht te proeven
ik wil vertoeven
de utopie verdwijnt-
©20170519
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||