wit zand erover
Noem mij zoals jij wil
Een berg wit zand dat zeurt
Als sahara in de leegte
Beter weet je
Noem mij een open deur
Op slot gezet door
Tijdelijk treuren
En geleende boeken
In delen gelezen
Raar komen zij aan zij
Die 2 vage maten
Onmeetbaar kant en
Klaar gekneed als eerder
Voelde eergisteren steeds
Weer als morgen aan
Zo mooi als het ooit
Of mssn wel nooit is geweest
Zal het morgen vast
En cker ook gewoon
Lkkr nieuw en
Maagdelijke wit lonken naar mij
Alsof ik gek ben
Dat weet je wel
Toch?
Geen idee
Dat dacht ik al
Een berg wit zand dat zeurt
Als sahara in de leegte
Beter weet je
Noem mij een open deur
Op slot gezet door
Tijdelijk treuren
En geleende boeken
In delen gelezen
Raar komen zij aan zij
Die 2 vage maten
Onmeetbaar kant en
Klaar gekneed als eerder
Voelde eergisteren steeds
Weer als morgen aan
Zo mooi als het ooit
Of mssn wel nooit is geweest
Zal het morgen vast
En cker ook gewoon
Lkkr nieuw en
Maagdelijke wit lonken naar mij
Alsof ik gek ben
Dat weet je wel
Toch?
Geen idee
Dat dacht ik al
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juli 04, 2017 21:13 |
| Goed geschreven Onkruyd. Fijn om je weer eens hier te lezen. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: onkruyd | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||