Via de viswinkel
Via de viswinkel
Een weldoorvoede vis
In de grote diepe oceaan
Zocht zijn broertje
Hij was al dagen verdwenen
Wat kon er met hem gebeurd zijn
Hij zocht, zocht en riep hem
Na dagen zoeken gaf hij de moed op
En keerde weer naar huis
Daar zweefde haar broertje
Kop graat en staart
Zou hij gegeten zijn door een roofvis
Neen, er waren geen bijtsporen…
Hij was buiten de zee geweest
In een viswinkel
Daar werd hij versneden, gefileerd
De resten werden naar huis gestuurd
ela
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, juli 04, 2017 20:11 |
| Het droeve lot van zo'n vis die zich slachtoffer wist van de mens krijgt toch nog een visstaartje als ooit de mens na zijn dood ook weer tot zijn geraamtestructuur zal terugkeren. | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 04, 2017 16:21 |
| goede verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||