Simpel geen zin
daar waar de wolken duister zijn
weet ik dat de zon ook schijnt
zelfs wanneer tranen blijven vallen
weet ik dat mijn lach terug zal keren
maar voor nu is het even te donker
geen lichtpuntje of sprankje hoop
het leven valt mij nu even zwaar
maar opgeven doe ik zeker niet
vandaag verstop ik mij onder de dekens
met ramen en deuren dicht
laat me maar even
ben niemand wat verplicht
weet ik dat de zon ook schijnt
zelfs wanneer tranen blijven vallen
weet ik dat mijn lach terug zal keren
maar voor nu is het even te donker
geen lichtpuntje of sprankje hoop
het leven valt mij nu even zwaar
maar opgeven doe ik zeker niet
vandaag verstop ik mij onder de dekens
met ramen en deuren dicht
laat me maar even
ben niemand wat verplicht
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, juli 08, 2017 22:10 |
| Dat moet kunnen, niemand is een machine die steeds maar blijft draaien ongeacht wat er gebeurt... Veel sterkte, gts Clarice | |
| Avr: | Zaterdag, juli 08, 2017 18:03 |
| Heel mooi dit schrijven! Een toonbeeld van kracht. Maar de stilte af en toe opzoeken, kan inderdaad goed doen! Sterkte! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zaterdag, juli 08, 2017 11:36 |
| doe naam eer aan , droom en herrijs. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2017 | ||
| Thema's: | ||