de religies van toen
ik heb gezien
hoe het oorlogspuin
ooit twee glooiende
heuvels hebben doen
groeien in kaal land
boerderijen langzaam
plaats maakten voor
nieuwe wijken met groen
hoge flats en scholen
kerken uit religies van toen
voor een kind was
de wereld een paradijs
de techniek gaf al zijn
geheimen prijs over
bouw en architectuur
ademloos hebben wij
van dichtbij uur na uur
naar die processen
gekeken altijd baldadig
schreeuwend in lege straten
ik vroeg mij toen al af
hoe zullen kinderen
daar ooit kunnen spelen
in een kant en klare
omgeving met zovelen
weg waren slootjes
vlotten en de kikkervis
de ondergelopen weides
waar wij in de winters ooit
leerden schaatsen met meiden
wil melker
21/07/2017
EXPLICIT: | Zaterdag, juli 22, 2017 01:40 |
Soms wordt vooruitgang verward met welvaart in niet beter weten, vaak zou ik willen dat beter weten zou zwijgen voor vooruitgang... | |
Willem B. Tijssen: | Vrijdag, juli 21, 2017 18:52 |
melancholiek en tijdloos. | |
Clarice: | Vrijdag, juli 21, 2017 14:38 |
De leefomgeving van veel kinderen is inderdaad veranderd door bebouwing maar zou men ze nog een namiddag los durven laten lopen ergens in het groen en dat ze binnen moeten tegen het avondeten zoals vroeger? Mooi gedicht, Wil, dat aangeeft hoe snel de verandering gaat. Gts, Clarice | |
teun hoek: | Vrijdag, juli 21, 2017 11:34 |
een veranderende wereld die de vraag naar woonruimte opoffert aan natuur , mede door groeiende bevolking. hier in Velsen nog voldoende ruimte. th | |
pieter christiaan paardenkooper: | Vrijdag, juli 21, 2017 09:36 |
dat gevoel van 'vroeger' maakt iedere generatie mee, alsof het toen veel beter was. |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 21, 2017 09:27 |
Laten we die mooie herinneringen koesteren Wil, we hebben er veel plezier aan beleefd. Die wereld is veranderd en wij moeten mee tegen wil en dank. Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 21 juli 2017 | ||
Thema's: |