Rust
Rust
In de rust van de bewogenheid
kom ik tot bezinning,
ontrafel ik mijn duivels-
en hersenspinsels.
Gedragen verlangen
naar de eenzaamheid
van mijn bestaan
doet mij wederkeren
tot het begin van mijn bestaan.
De rust de allesomvattende rust!
Geen gejaagd bestaan
Geen dwang of verplichting
maar verlichting
En overpeinzen waar ik niet toe kwam
Rust, ik omarm U met genoegen
En laat me leiden naar Uw paradijs
Gg6 augustus 2017
Reacties op dit gedicht
