Het kind
het kind
ook zij
herkenden in jou
het kind
jullie dolden
dwaasden samen
in lieve lust
zij speelden
in jouw lach
dansten op je blik
zagen voor
echt wat jij hen
met handen gaf
je nam ze mee
naar alles
wat zij wensten
vertelde over
de grote wereld
met zoveel mensen
stil zijn wij
weggegaan hun ogen
keken jou nog dromend na
wil melker
13/08/2017
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, augustus 13, 2017 21:44 |
| We kunnen er veel van leren, Wil. Meer dan we soms denken. Ze passen zich snel aan, leven met de dag en gaan op in hun bezigheden, zijn op hun manier vindingrijk, enz. Mooi geschreven, Wil. Gts, Clarice | |
| M-Rose: | Zondag, augustus 13, 2017 16:20 |
| *** Wath dreams may come |
|
| claire vanfleteren: | Zondag, augustus 13, 2017 11:22 |
| Kinderen zijn heel lief en hebben je nodig tot hun 14 jaar, dan mag je het vergeten, je bent te oud voor hen. Hoe waren wij, maar ik hou vast aan de herinnering hoe mijn kleinzoontje nu is. |
|
| Jadzia: | Zondag, augustus 13, 2017 10:46 |
| Kinderen zijn open en puur stralen liefde uit vol vuur. Mooi gedicht. Groet Jadzia |
|
| Avr: | Zondag, augustus 13, 2017 09:35 |
| Mooi en ontroerend, wat een kind bij iemand los kan maken. Weer graag gelezen, wil! mvg Avr | |
| teun hoek: | Zondag, augustus 13, 2017 09:10 |
| een warme terugblik op een blijvend gevoel. th | |
| Anneke Bakker: | Zondag, augustus 13, 2017 08:52 |
| Zij die achterbleef zal waarschijnlijk met weemoed hetzelfde hebben gedaan. Wens je een zonnige zondag Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||