Klein meisje
Het kleine meisje trekt snel
haar hand terug.
Ze heeft zich verbrand.
Niet zozeer aan de vlam zelf,
eerder aan de hitte die er vanaf straalt.
Ze huilt zachtjes,
de blaar amper te zien,
de pijn eens zo intens.
Niemand die wat merkt.
De blaar geneest tot een hard litteken,
het kleine meisje groeit op tot een jonge,
sterke vrouw.
Toch komt ze om de zoveel tijd
dichter bij een vlam.
Dan is ze weer
dat kleine meisje dat huilt.
haar hand terug.
Ze heeft zich verbrand.
Niet zozeer aan de vlam zelf,
eerder aan de hitte die er vanaf straalt.
Ze huilt zachtjes,
de blaar amper te zien,
de pijn eens zo intens.
Niemand die wat merkt.
De blaar geneest tot een hard litteken,
het kleine meisje groeit op tot een jonge,
sterke vrouw.
Toch komt ze om de zoveel tijd
dichter bij een vlam.
Dan is ze weer
dat kleine meisje dat huilt.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, augustus 18, 2017 16:44 |
| Mooi gevoelig gedicht. Wat raakt bij het lezen. Liefs | |
| claire vanfleteren: | Dinsdag, augustus 15, 2017 16:07 |
| Hier gebruik je een mooie woordspeling naar de toekomst toe waar liefde in aantocht is, mooi! | |
| teun hoek: | Dinsdag, augustus 15, 2017 13:37 |
| altijd kan iets van vuur ons in de weg staan. th | |
| wytske: | Dinsdag, augustus 15, 2017 08:50 |
| Ja, heftig dit kleine meisje, scheidingen zijn soms echt naar voor kinderen, en vaak komt het er later pas uit, treffend geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Miss_AngelOfFire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||