Gedachten
Mijmerend
zit ik in de tuin.
Genietend
van de avondzon.
Kijkend
in de verte
't stoppelland is bruin.
Denkend
aan het begin
hoe het allemaal begon.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Donderdag, augustus 17, 2017 13:43 |
| mijmeringen met een goud randje. th |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 17, 2017 13:14 |
| mijmeringen in de avondzon, hoe heerlijk kan een mens het hebben. Mooi dichie Wytske. Anneke |
|
| claire vanfleteren: | Donderdag, augustus 17, 2017 11:39 |
| Laat de moed niet zakken, elk jaargetijde heeft zijn charmes! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 17, 2017 10:55 |
| prachtig deze van jou en ook sunset heeft z.n best gedaan | |
| Jadzia: | Donderdag, augustus 17, 2017 10:26 |
| Heerlijk zitten mijmeren- Ik kan het goed vinden met jouw gedicht. Toch nog een zomergroet van Jadzia x |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 17, 2017 08:56 |
Ach ja, we naderen langzaam de herfst. Ik schreef er gisteren over en plaatste het elders: eldra naait herfst weldra naait herfst uit mooiste stof kleuren die de wouden tooien al staan in huizen nu nog vensters open en stroomt een lauwe wind naar binnen toch vallen al ’s avonds in rijkelijke genade dat het leven nimmer ooit vergeet blaadjes traag naar bloemen zich lavend en zich houdend aan ’s zomers laatste weh nog altijd samen groenend sunset 16-08-2017 Lieve genegen groet en heel rusti |
|
| LunaHetKonijn: | Donderdag, augustus 17, 2017 08:34 |
| Mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wytske |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2017 | ||
| Thema's: | ||