Het boek
het boek loopt ten einde
het lezen werd gestaakt
door wat het slot zal zijn
en mijn herinneringen raakt
het is beangstigend te lezen
door een ander neergeschreven
maar toch mijn verhaal
mijn geheugen in zijn taal
de fictie niet fictioneel genoeg
te kwetsend voor een waarheid
die woorden waren mijn gevoel
en mogen geen algemeenheid zijn
ik moet het boek dichtslaan
het lezen is gestopt
ik ken het einde van de roman
een einde, ooit mijn zware lot
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Woensdag, mei 29, 2002 06:38 |
| Ach, na elk afgesloten hoofdstuk komt er een nieuw, weet je. De moed niet opgeven. Knap geschreven! Groetjes. |
|
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, mei 28, 2002 21:10 |
| yep lieverdje heeft gelijk..afsluiten dat hoofdstuk..niets simpeler en niets moeilijker dan dat.. | |
| Lieverdje (de enige echte): | Dinsdag, mei 28, 2002 20:10 |
| heel mooi... waar een verhaal eindigt, moeten we het loslaten en de hoofdpersoon zijn eigen leven laten leiden. En dan kan je zelf ook verder andere boeken gaan lezen. Zo gaat het soms ook in het leven, een hoofdstuk/boek afsluiten om verder te kunnen gaan. ik heb van je gedicht genoten Liefs, Lieverdje xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||