vergeten woorden
nog heb ik ze lief
de vergeten woorden
zij zullen stenen
bloeien op mijn graf
ze waren van glas
in transparant blond
dat in zachte vioolmuziek
zijn eerste kleuren schonk
waarin zonlicht
liefde speelde tot wind
pas opgestoken
ondeugend je haren vond
nooit heb ik ze
zien breken tot ik
scherven in mijn handen
hield zonder het te weten
weer voel ik hoe zon
lach en ogen ons een
eindeloze zomer gaven met
liefde die in glas weerkaatste
wil melker
22/09/2017
lodi: | Zaterdag, september 23, 2017 01:03 |
Elke zonnestraal bereik zijn plek zorg vuldig, alles afgezocht jou naam sprong eruit in het licht ter vrijheid, jou vrijheid weet enkel en alleen waarom, die ene zonnestraal verscheen bij jou... liefs lodi |
|
september: | Vrijdag, september 22, 2017 21:09 |
Wat mooi Wil. Schitterend geschreven. Ik heb een aantal keren herlezen. Het mooie is dat herinnering uit de diepte zo voelbaar kan zijn in het (her)beleven. Van weemoed en geluk van eindeloze zomers. Een gedicht waar je stil bij blijft. Liefs | |
EXPLICIT: | Vrijdag, september 22, 2017 20:59 |
Ze zullen liefde blijven dragen in de ware betekenis... Mooi Wil. | |
M-Rose: | Vrijdag, september 22, 2017 15:52 |
kdenk daje'der ng genoeg van onthouden ebt | |
teun hoek: | Vrijdag, september 22, 2017 09:54 |
uitgesproken woorden die na blijven zweven , dierbaar en onuitwisbaar. th | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, september 22, 2017 08:25 |
Vergeten woorden als gebeitelde liefde in het transparante glas, vioolmuziek completeert een liefdevolle zomer. Schitterend gedicht weerkaatst in het vroege zonlicht! Wens je een mooie dag Wil. Anneke |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, september 22, 2017 08:16 |
mooie herinnering hier gevoelvol weergegeven Wil grtjs wr |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, september 22, 2017 04:26 |
tjonge... | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2017 | ||
Thema's: |