Als kunst
als kunst
nog is het glas
niet gebroken maar
de breuk spiraalt
grillig omhoog
jij hebt kunst
uit je mond doen
ontvlammen in vorm
veelkleurig neergezet
het groeiproces
bleek te gespannen
toen is de kiem voor
een barst al gelegd
we keken en beefden
hoorden het scherpe
geluid van verscherven
hoog boven ons uit
de top was gelukkig
onbeschadigd gebleven
de barst had zich als kunst
door het werk geweven
wil melker
02/11/2017
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Vrijdag, november 03, 2017 02:03 |
| Klein en zo breekbaar de momenten dat je voor je uit staart te bedenken, wat je het liefst ziet voor komen blijft toch wel het beeld uit jou dromen die keer op keer zijn beeld aan jou toont, een lief klein breekbaar diertje dat liefde maar ook waakzaamheid brengt, zo komen jou dromen in glas uit en mag je iedere dag je droom vasthouden, pas op breekbaar.... liefs lodi |
|
| M-Rose: | Donderdag, november 02, 2017 13:43 |
| eerst de bezems en pas dan het toverglas | |
| teun hoek: | Donderdag, november 02, 2017 11:46 |
| zo ontstaat kunst en kunst van het leven. th | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 02, 2017 10:47 |
| Glaskunst noemen ze dat Wil,jij hebt er met jouw woorden een barstens mooi kunstwerk van geweven. Top! Zonnige groet en fijne dag. Anneke |
|
| juffie: | Donderdag, november 02, 2017 10:23 |
| bijzonder | |
| David Matser: | Donderdag, november 02, 2017 09:16 |
| Interessant schrijven, eentje die pas na een paar keer lezen prijsgeeft wat erin verscholen ligt | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2017 | ||
| Thema's: | ||