Herrinnering
Ik herrinner mij onze wandelingen innig verstrengeld lopend hand in hand
Richting de waterkant
Turend over het water starend naar de lucht
Vogels zien vertrekken in vogelvlucht
Door de bomen heen waait er een lichte wind
En bij het speelrek bij het gras speelt een moeder met haar kind
Op het voetpad lopen wandelaars en er lopen mensen die hun hond uit laten
En wij gaan samen op een bankje zitten om gezellig te praten
De zon gaat langzaam onder en we gaan weer richting huis
Voor een heerlijk kopje koffie en een filmpje op de buis
Richting de waterkant
Turend over het water starend naar de lucht
Vogels zien vertrekken in vogelvlucht
Door de bomen heen waait er een lichte wind
En bij het speelrek bij het gras speelt een moeder met haar kind
Op het voetpad lopen wandelaars en er lopen mensen die hun hond uit laten
En wij gaan samen op een bankje zitten om gezellig te praten
De zon gaat langzaam onder en we gaan weer richting huis
Voor een heerlijk kopje koffie en een filmpje op de buis
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Maandag, november 06, 2017 14:59 |
| Een teder verhaal, maar ... | |
| teun hoek: | Maandag, november 06, 2017 09:30 |
| het gemis is intenser bij herinnering , maar ook troostvoller. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, november 06, 2017 09:17 |
| Ondanks het gemis er toch iets gezelligs van weten te maken, dan ben je goed bezig Melisande. Wens je een mooie dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: melisande bout | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2017 | ||
| Thema's: | ||