Herfsttij
De kleuren veranderen en de warmste
maand uit honderd jaar verdwijnt
als mist, die zonder wind hangen blijft
De maan is aan het slinken en er klinkt
het kraken van blad en slakkenhuis, dat
in de oorschelpen van mensen klimt
Het vormt zich tot kristallen, slaat neer
verzamelt in verstrengelde herinneringen
wordt vast nog eens uitgebreid verteld
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Donderdag, november 09, 2017 19:13 |
| Schitterend neergezet | |
| teun hoek: | Donderdag, november 09, 2017 15:19 |
| wegebbend in kleur. th mooi |
|
| LunaHetKonijn: | Donderdag, november 09, 2017 14:06 |
| mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2017 | ||
| Thema's: | ||