huilen, huilen en nog eens huilen
wat moet ik nu toch beginnen
ik wil nergens echt schuilen
en toch doe ik het, maar liefst binnen
huilen van verdriet
huilen van pijn
huilen van ik weet het niet
huilen, wat zou ik zonder zijn?
haat, haat en nog is haat
wat is dat toch met mij
ik wil dat iedereen mij even met rust laat
en toch wil ik iemand erbij
haat van schuld
haat tegenover jou
haat en weinig geduld
haat, vertel me waarom ik zonder moeten zou?
ik weet het allemaal niet meer
ik ben echt in de war en onbedaard
het doet vanbinnen allemaal zo zeer
dan vraag ik me af, is het allemaal wel de moeite waard?