Je grinnikt zo dat mijn hart sneller tikt, zelfs als ik na ons ordegepik wat van je slik

In een fractie van een seconde heel je mijn wonden en spreek je met duizend monden

Je voetstap zet mijn bewegingen altijd schrap en geeft mijn vloer een swingende klap

Je zucht verfrist de lucht zo dat ik niets meer hoor, zelfs niet het ergste gerucht

Je lichaamsgeur opent de deur naar mijn keur aan kleur van stout, sexy gemeur

Je grijns is voor mij nooit geveins, al ziet het voor anderen uit als iets piepkleins.

Je streling is een mengeling van onze duizendste ontmoeting en van lieve verwarring

Je ziet dat ik stotter en rijm, want zelfs als ik al aan je denk val ik in katzwijm

Elke geschreven retrospectie over jou is een reflectie van alles van jouw perfectie

Nou, mijn elf, dit is regel elf en hou de andere ontboezemingen over jou voor mezelf.