Brussels by night
Bij de metrohalte Diamant sta
ik in de winterlucht op wacht
als plots een migrant zonder
aanleiding naar me glimlacht.
Ik vlucht in mijn krant bang
voor deze vreemde man
want in één oogopslag
trek ik te vlugge conclusies:
die woont in een kraakpand.
Terwijl hij op deze kerstnacht
alleen maar 'n vluchtige illusie
als cadeau wil van iemand.
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Dinsdag, november 28, 2017 22:02 |
| Als je in pay-it-forward denkt, komt er vast wel een gelegenheid om het goed te maken. | |
| Claudelaire: | Dinsdag, november 28, 2017 17:50 |
| Heb hem genegeerd, Anneke, helaas ! | |
| wytske: | Dinsdag, november 28, 2017 17:10 |
| ach gut en een glimlach kost niets | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, november 28, 2017 15:57 |
| Ik neem aan dat jij hem minstens een warme glimlach hebt gegeven Claudelaire. De kerstnacht leent zich immers daartoe Deed je dat niet zou het voor hem een desilllusie zijn. Warme groet voor jou. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2017 | ||
| Thema's: | ||