Hij is niet alleen.....
Hij verschijnt op
momenten dat jij
je rust pakt,
neer kijkend op jou
blijft hij even naast
jou bed zitten,
zacht fluistert hij jou
toe wat hij gezien heeft
maar het graag anders
zou willen zien,
jou rust is even overgenomen
door hem die jou het
dichts bij staat....
momenten dat jij
je rust pakt,
neer kijkend op jou
blijft hij even naast
jou bed zitten,
zacht fluistert hij jou
toe wat hij gezien heeft
maar het graag anders
zou willen zien,
jou rust is even overgenomen
door hem die jou het
dichts bij staat....
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, november 29, 2017 19:33 |
| De beleving dat jouw opa nog bij je is, vooral ervaren op rustmomenten, vind ik mooi omschreven. Ik heb hem gelezen en daarna herlezen in de ik vorm, waardoor ik me er nog meer in kon inleven. Mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lodi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2017 | ||
| Thema's: | ||