Want je hebt het er zelf naar gemaakt...
Huilen, boos worden, gek worden – maar je begrijpt het niet.
In jouw ogen ligt alleen kilte in ’t verschiet.
Ik heb emoties die jouw niet raken
Jouw kan alleen onverschilligheid smaken.
Het moet altijd van twee kanten komen.
Het midden en redelijkheid mag niet worden ontnomen
Op een gegeven moment ben ik van al het huilen moe
Mijn hoofd en hart willen geen gedoe.
Terwijl er naar mij een heerschap kijkt
Met een gezicht waar geen emotie op prijkt.
Kilte, ijs, sneeuw, winter in je hart.
Dus neem ik mijn gevoelens en mijn smart.
Ik draai me om, geen tranen meer.
Ook mijn emoties zijn een sprookje van weleer.
In jouw ogen ligt alleen kilte in ’t verschiet.
Ik heb emoties die jouw niet raken
Jouw kan alleen onverschilligheid smaken.
Het moet altijd van twee kanten komen.
Het midden en redelijkheid mag niet worden ontnomen
Op een gegeven moment ben ik van al het huilen moe
Mijn hoofd en hart willen geen gedoe.
Terwijl er naar mij een heerschap kijkt
Met een gezicht waar geen emotie op prijkt.
Kilte, ijs, sneeuw, winter in je hart.
Dus neem ik mijn gevoelens en mijn smart.
Ik draai me om, geen tranen meer.
Ook mijn emoties zijn een sprookje van weleer.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Donderdag, november 30, 2017 10:49 |
| onmacht om het onbegrip en gevoelloosheid van de ander goed verwoord..je voelt je niet geliefd... verspil daar geen energie meer aan sterkte wr |
|
| Clarice: | Woensdag, november 29, 2017 22:54 |
| Het probleem is dat je op de duur die andere als maatstaf gaat nemen en je gedrag er op gaat afstemmen (ook je gevoelens gaat verbergen). Mooi geschreven, gts Clarice | |
| teun hoek: | Woensdag, november 29, 2017 19:02 |
| inderdaad teleurstellend. sterkte en zoek de warmte. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreaming Star | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2017 | ||
| Thema's: | ||