wintertijd

ontheemd vlucht de herfst
over de bodem van het woud
vreemd het bevend lichaam
verblekend in decemberlicht

langs stammen fluistert adem
het geluid laat longen barsten
- misschien is het een angst
die vanuit de haren parelt

donkere naakte bomen dragen
stemmen waarvan de echo
mijn hart vult in de stilte
van tijd die mij tegemoet snelt

sunset 01-12-2017

Geschreven door

sunset

Reacties op dit gedicht

sunset vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Vrijdag, december 01, 2017 22:43
Clarice, Dank je wel voor je lezen en heel fijn reageren en geniet nog van een vredige vrijdagavond. Warme genegen groet,

Clarice:	Vrijdag, december 01, 2017 20:19
Het gedicht straalt een mysterieuze winterse sfeer, Sunset. Mooi gedaan, gts Clarice

Over dit gedicht

Auteur: sunset
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 01 december 2017
Thema's: [Winter] [Delen] [Poezie]