Sneeuw
Op zijn weg in vrije val
dwarrelt daar een ijskristal
samen vormen zij een vlok
toen de wind hen samentrok
Vlokkenspel dat binnentreedt
vormen straks het witte kleed
kinderen met een hoop geschreeuw
spelen buiten in de sneeuw
Aarde ligt in ’t witte bed
om me heen een silhouet
van bomen in serene rust
dieren zijn in slaap gesust
Op dit nieuwe schilderij
met zijn eigen sneeuwkledij
kijkt de pop mijn ernstig aan
hoelang mag ik hier nog staan?
www.robertdoek.nl
dwarrelt daar een ijskristal
samen vormen zij een vlok
toen de wind hen samentrok
Vlokkenspel dat binnentreedt
vormen straks het witte kleed
kinderen met een hoop geschreeuw
spelen buiten in de sneeuw
Aarde ligt in ’t witte bed
om me heen een silhouet
van bomen in serene rust
dieren zijn in slaap gesust
Op dit nieuwe schilderij
met zijn eigen sneeuwkledij
kijkt de pop mijn ernstig aan
hoelang mag ik hier nog staan?
www.robertdoek.nl
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: rdoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2017 | ||
| Thema's: | ||