Liefde voltrekt zich
karmozijnrood hemelblauw
verhalen herinneren Eden
lijken steeds meer anders
dan gedacht of wie je bent
kleur bij benadering herkent
seizoenen leven uitgelaten
mijmer, sprakeloos verstomd
beloven lentes nieuwe loven
traag diep gesleten winterkou
geslagen dat was opzwepend
voor wat natuurlijkerwijze komt
zie ik 't raadselachtig
vertrouwen in je gezicht
als eerste, laatste wat ik mag
in dit onuitsprekelijk gedicht
geef ik om jou.
Solitair: | Zondag, februari 18, 2018 08:19 |
Heel mooi geschreven september. Groetje, | |
september: | Dinsdag, januari 09, 2018 13:48 |
Dank jullie hartelijk voor de fijne reacties. Liefs |
|
Connection: | Dinsdag, januari 09, 2018 03:07 |
Hemelsblauwe bewondering knap bedicht Liefs, Roger |
|
EXPLICIT: | Maandag, januari 08, 2018 01:02 |
Je zegt het, opgaand stilmakend in diepgaande schoonheid... ;-) | |
Anneke Bakker: | Zondag, januari 07, 2018 16:37 |
Zo onuitsprekelijk mooi en lofwaardig is dit gedicht September, ben weer even stil. Lieve groet en fijne avond. Anneke |
|
Avr: | Zondag, januari 07, 2018 15:09 |
Ik wil je loven om dit mooie, hoopvolle schrijven, september! mvg Avr | |
Auteur: september | ||
Gecontroleerd door: september | ||
Gepubliceerd op: 07 januari 2018 | ||
Thema's: |