JACOBSPAD
We hebben elk onze
eigen pelgrimage
met wedervaardigheden
stap voor stap
waar onze ziel
te voet gaat
daar weten we
van afwachten
uittesten vooruit duwen
in gedachten loop je
tussen heden en verleden
jezelf een raadsel te vinden
zo benaderen en
verbinden
we het doel waar we
zonder het te beseffen
allang zijn aanbeland
omdat de reis
uiteindelijk de
bestemming is
(Mijmeringen bij Santiago de Compostela)
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, februari 02, 2018 20:24 |
| Mooi bevlogen gedicht. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 02, 2018 14:40 |
| mooi | |
| Clarice: | Vrijdag, februari 02, 2018 14:25 |
| Mooi geschreven, Cor. Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Vrijdag, februari 02, 2018 09:55 |
| mooi Cor, lijkt mij boeiend. th |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 02, 2018 09:14 |
| Dit laat zich lezen als van een pelgrim met een boodschap. Heel mooi Cor! Warme groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||