chaos
Iedere dag moeten lijden
Door het stilstaan bij de gedachtes
Van ik kan niet meer
Moe zijn door al het denken
Gespannen angst
Met verdrietige stilte
En ben weer alleen
In chaos gedreven
Gesloten deur
En blijf enkel alleen
Ineen gekropen
Onbegrip.
Door het stilstaan bij de gedachtes
Van ik kan niet meer
Moe zijn door al het denken
Gespannen angst
Met verdrietige stilte
En ben weer alleen
In chaos gedreven
Gesloten deur
En blijf enkel alleen
Ineen gekropen
Onbegrip.
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Maandag, februari 19, 2018 15:52 |
| Sterkte Tulpje! | |
| metske: | Maandag, februari 19, 2018 14:16 |
| mooi beschreven! | |
| Aquarel: | Maandag, februari 19, 2018 13:28 |
| Veel sterkte, liefs, Aquarel | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, februari 19, 2018 12:46 |
| goed dat je ons schrijft sterkte hoor |
|
| teun hoek: | Maandag, februari 19, 2018 12:36 |
| Sterkte. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2018 | ||
| Thema's: | ||