buiten vriest het kraakhelder
licht stroomt over velden
lichte vlechten kruipen
langs stammen omhoog
op open plaatsen dwaalt wind
die in weiden ademt
door ‘t kniehoge gras
onze bleke gezichten
dragen de laatste sneeuw
uit de kamers
lange schaduwen richten zich op
en onder flukse stappen
trekken wegen zich samen
stilte vervreemdt stemmen
het lover breekt krakend
‘s avonds streel jij mij
vertelt me dat je reeds
de lente hebt gezien
wij lik mij telkens weer warm
aan jouw vingers
buiten vriest het kraakhelder
sunset 23-02-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, februari 23, 2018 22:57 |
| youkie, Janny Scheybeler de Jonge, Dank jullie wel voor jullie lezen en reageren en nog een heel rustige vrijdagavond. Genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 23, 2018 11:50 |
| mooi | |
| youkie: | Vrijdag, februari 23, 2018 10:39 |
| mooi verwoord fijne dag |
|
| sunset: | Vrijdag, februari 23, 2018 09:55 |
| derde laatste zin moet zijn: 'wijl ik' i.p.v. 'wij lik'. Sorry |
|
