Krachtlijnen
krachtlijnen
wij liepen als kind
al over sporen in het land
die ons blij maakten
er waren paden straatjes
en weggetjes waar je
meer sfeer voelde dan anders
pas later wisten wij
door verhalen de historie van het
hoe en waarom in kaart te lezen
krachtlijnen hebben mensen
al eeuwig gebruikt en waar zij elkaar
kruisen sluit ontmoeten niets uit
daar bouwde men steden
met kerken vol pracht als
natuurlijk centrum van macht
nog voelt men de pleinen
daar vibreren want ook aarde
wil zijn diepste plezier etaleren
wil melker
06/03/2018
Reacties op dit gedicht
| lodi: | Woensdag, maart 07, 2018 02:19 |
| Door middel van gps weten mensen jou te vinden zij volgen de lijnen die voor hun worden uitgestippeld, geen mens werkt nog zonder aan een lijn vast te zitten ze zijn gekoppeld aan alle mogelijke kanalen, die te vinden zijn in de lijnen wereld van ons.... liefs lodi(niet zon beste maar die van jou was prachtig ben er gewoon niet bij vandaag) |
|
| Clarice: | Dinsdag, maart 06, 2018 21:48 |
| Mooi geschreven, Wil. Ze wisten inderdaad de plaatsjes er wel uit te kiezen om kerken en kloosters te zetten. Gts, Clarice | |
| september: | Dinsdag, maart 06, 2018 13:37 |
| De krachtlijnen en krachtplaatsen kunnen heel voelbaar zijn. En blijven een zekere energie en magie behouden. Mooi dat in de wetenschap hiervan kerken en dergelijke zijn verschenen. Mooi geschreven gedicht. Spirituele meerwaarde en ook informatief. Liefs | |
| teun hoek: | Dinsdag, maart 06, 2018 11:10 |
| natuur trekt, lijnen heb ik nooit ervaren , die schijnen er wel te zijn. th | |
| claire vanfleteren: | Dinsdag, maart 06, 2018 11:06 |
| Zoals Youkie zegt alles moet wijken voor beton en huizenbouw. Het vlakke land is bedolven zodat er overstroming is, want het kan niet meer in de grond dringen. Het was zo prettig in mijn tijd, we gingen op den buiten gaan picknicken met een groep vrienden aan een wol(waar koeien aan drinken) en trokken de bessen zo van de hagen, waar is die tijd? |
|
| youkie: | Dinsdag, maart 06, 2018 07:28 |
| goede morgen weet nog waar die steegjes waren waar we zoveel uren waren niets is nog zoals het was alles moest wijken voor asfalt fijne dag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||