Schaduwen
In de ongerepte natuur begon ik mijn avontuur
Door mens en dier vermeden, mocht ik als eerste deze wereld betreden
Het duurde niet lang voordat ik gezelschap kreeg van schaduwen die mij kwamen waarschuwen:
“Wees niet bevreesd, dapper mens, en verleg je lichamelijke grens!”
Zij waren zo met me begaan dat ik vragen stelde over het ontstaan
Deze realiteit was onwerkelijk, maar voor mij opmerkelijk.
Door mens en dier vermeden, mocht ik als eerste deze wereld betreden
Het duurde niet lang voordat ik gezelschap kreeg van schaduwen die mij kwamen waarschuwen:
“Wees niet bevreesd, dapper mens, en verleg je lichamelijke grens!”
Zij waren zo met me begaan dat ik vragen stelde over het ontstaan
Deze realiteit was onwerkelijk, maar voor mij opmerkelijk.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, maart 14, 2018 19:30 |
| in de doortocht wordt je belofte fantastisch land. hans |
|
| teun hoek: | Woensdag, maart 14, 2018 13:56 |
| inderdaad een mystieke ervaring th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roland Steijns | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||