verleden liefde
Verboden liefde
Ik, ik had een verlangen
Een verlangen naar jou
Het houden van...
Ben ik nog steeds niet kwijt
Stilletjes denk ik aan je
Fantaseer ik van het samen zijn
Doe ik er alles aan
Om toch aan jou te denken
Maar, het gaat en het komt niet
Onze samen zijn is al voorbij
Gaan we beide ons eigen wegen
En ben de liefde weer kwijt.
Ik, ik had een verlangen
Een verlangen naar jou
Het houden van...
Ben ik nog steeds niet kwijt
Stilletjes denk ik aan je
Fantaseer ik van het samen zijn
Doe ik er alles aan
Om toch aan jou te denken
Maar, het gaat en het komt niet
Onze samen zijn is al voorbij
Gaan we beide ons eigen wegen
En ben de liefde weer kwijt.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, maart 16, 2018 09:34 |
| Het is erg moeilijk, maar soms moet je iemand loslaten, juist omdat je diegene liefhebt. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Donderdag, maart 15, 2018 21:10 |
| Moeilijk om je gedachten anders te sturen...het vraagt tijd. Sterkte, Tulpje! Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 15, 2018 20:31 |
| ach wat goed beschreven |
|
| teun hoek: | Donderdag, maart 15, 2018 14:44 |
| spijtig want samen maakt het fijner. komt goed. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2018 | ||
| Thema's: | ||