Het is zo jammer …
dat ik niet dood wil
maar toch in mijn hoofd, hart en rond mij
is het stil
Ik zie niemand
heb geen vrienden om mij heen
niemand wil mij reiken, een hand
ik ben zo alleen
niemand wil mij uitnodigen
eens gezellig een gesprek aan gaan
niemand komt naar mij toe
daarvoor willen ze niet op de baan
ik ben alleen
ik kan ook zelf geen contact maken
niemand wil dat ook met mij
want dan zou ik hen en mezelf raken
want … dommere en stommere mensen dan ik
kunnen er niet bestaan
niemand wil iets van mij weten
dan is het met henzelf gedaan
(over mezelf)
Aquarel: | Maandag, maart 19, 2018 09:25 |
Sterkte, en zoals in mijn reactie in jouw vorige gedicht: ik gun je echt een beter zelfbeeld. Het zal je doen stralen, wat meteen een fijne reactie van anderen teweeg brengt. Liefs, Aquarel |
|
Avr: | Zondag, maart 18, 2018 23:40 |
Triest dat je zo'n zelfbeeld hebt, gedichtenlady! Of hebt gekregen door anderen.Tenslotte is niemand perfect.Maar ieder mens heeft , net als jij, z'n mooie kanten! | |
Clarice: | Zondag, maart 18, 2018 21:20 |
Ik kijk naar mezelf maar wie zie ik misschien zie jij me wel anders Ik kijk naar jou maar wie zie ik misschien zie ik iemand anders dan jij ziet Als ik mezelf anders zie zou ik jou dan ook anders zien Bekijk het misschien eens van deze kant, Raissa. En, wij lezen je gedichten hier, zouden dat zeker niet doen als we niets van je wilden weten... Veel sterkte! Gts, Clarice |
|
juffie: | Zondag, maart 18, 2018 20:48 |
ach nee joh.....dom bestaat niet hoor. Als het weer het toelaat...ga er even uit, geniet van een wandeling. Lach naar mensen, je hoeft niets te zeggen, een vriendelijke lach zorgt ervoor dat je er een terug krijgt, let maar op! |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2018 | ||
Thema's: |