de kleur van eenzaamheid
nacht schudt het zwartblauw uit
voor donkergroene deuren
terwijl in huiskamers
rood wordt gevierd
het slaan van uren, violet
laat het nachtblauw vibreren
in kleur van eenzaamheid
puit het grijs uit lage hemel
het is de baard van God
die hengelt naar de mensen
zijn lievelingskleur noemt zich geloof
't tjirpen van krekels, bruin
al schuilt er in hun echo
de pracht van regenbogen
jaloersheid, geel van groen
en kleur van eenzaamheid
is simpelweg doorzichtig
sunset 19-03-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, maart 20, 2018 09:37 |
Aquarel, Dank je wel voor je begrijpend lezen en reageren en nog een heel vredige dinsdag. Warme genegen groet, |
|
| Aquarel: | Maandag, maart 19, 2018 21:31 |
| Ja, want ze wordt niet gezien helaas. Toch ook een kleurrijk en sfeervol gedicht Liefs, Aquarel |
|
| sunset: | Maandag, maart 19, 2018 15:08 |
teun hoek, Dank je Teun, zowel voor je lezen als voor je reageren. Nog een prettige maandagnamiddag en vriendschappelijke groet, |
|
| teun hoek: | Maandag, maart 19, 2018 11:40 |
| boeiend. th | |
