mis je zo
waar ik de
pest aan heb,
zijn die schijn-
heilige chris-
tenen,
die vooraan in
de kerke zitten,
zich thuis aan
hun eigen kinderen
vergrijpen,
huichelaars zijn
het bah,
tranen rollen
over mijn wangen,
als ik aan je denk
lieve Nicky,
zoveel liefde
tussen ons als
er was,
elke dag was
een hemels
geschenk,
we hadden nooit
ruzie of woorden,
vrede tussen ons,
begrip en respekt,
de lange nachten
dat we innig
vreeen,
die waren hemels,
samen alle delen
lief en leed,
wat mis ik je toch
schatje,
maar lach door
mijn tranen heen,
omdat je voor
altijd besloten
ligt in mijn hart,
nooit zal ik je
vergeten,
ook al ben je niet
meer de mijne,
aan mijn zijde,
ik mis je zo liefje,
mijn moeder was
een goed mens,
ondanks haar
vele fouten,
toch hield ik
van haar,
rust zacht mama,
voor eeuwig schijnt
je lichtje in mijn
hart,
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, april 14, 2018 21:44 |
| Ik vind vooral het laatste stukje mooi geschreven, Zomerkind. Denk dat we van moeders veel door de vingers zien omwille van al het andere wat ze wel zijn of waren. Gts, Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, april 14, 2018 11:05 |
| niet alle christenen die in de kerk ziten zijn zo,dat zijn uitzonderingen en ja ook ik heb ervaren dat moeders ook mensen zijn met fouten,maar toch he? |
|
| Avr: | Zaterdag, april 14, 2018 11:03 |
| Iedereen die zich schuldig maakt, heeft gemaakt aan kindermisbruik, hoort gestraft te worden. Verder wens ik je sterkte met je verlies! | |
| teun hoek: | Zaterdag, april 14, 2018 09:52 |
| een samenraapsel van belangrijke gedachten met vooral de liefde die er uit voort komt. h gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2018 | ||
| Thema's: | ||