Meesteres
meesteres
ik zat met
mijn ogen gesloten
op de lijn
naar de rode zon
zij fluctueerde
haar energie
ik ontving een
heerlijk pulseren
wij kenden
geen afstand
zij was weids en
kleurrijk dichtbij
een meesteres
die aaide en speelde
met de magie van
het energetisch draaien
ik was de slaaf
die kwam als zij
met stralen wenkte
wij aanbaden haar
wil melker
27/05/2018
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, mei 29, 2018 23:03 |
| Mooi uitgesponnen over deze meesteres. Zon en zonaanbidders. Mooi origineel geschreven Wil Liefs |
|
| EXPLICIT: | Dinsdag, mei 29, 2018 22:59 |
| Het scherpe randje van genot en misschien zelfs geluk. Misschien is overgave toch wel onze kracht in plaats van de geimpliceerde zwakte... Geen hoge heren of goden meer nodig, behalve dan om eigen reet te redden ;-) |
|
| M-Rose: | Maandag, mei 28, 2018 13:27 |
| Domi na lum i nous | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 27, 2018 08:48 |
| Heerlijkheid Wil, zo als slaaf in aanbidding het pulseren te voelen van de zon, als slavin heb ik ook een lijntje met haar. Zonnige groet en fijne zondag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||