Fata morgana
fata morgana
ik wil ze
hier niet
heb hen mijn
tanden laten zien
in de scherpe kammen
van het gebergte
ze doen snakken
naar adem op
hete glooiingen vol
klein gesteente waar
hitte de fata morgana
laat zinderen
zuurstof lijkt uit
de lucht gebrand
die verschroeiend
raspt door longen
zonder verkoeling
direct bij de hand
dit is ons land
al eeuwen in een
magische balans waar
de mens geen vat op
krijgt totdat een losse
helling naar beneden glijdt
wil melker
28/05/2018
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, mei 28, 2018 09:04 |
| tegeltje tegeltje aan de wand direct bij de hand |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 28, 2018 08:47 |
| Nee wij moeten dat gebergte hier niet, liever het platte wat ons is toebedeelt. Ook met fraaie luchtspiegelingen. Mooi gedicht Wil, ik wens je een mooie zomerdag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2018 | ||
| Thema's: | ||