poëtica
die schommel in het park
als pendel van een staande klok
wiens cijferblad niemand vermist
dát moment dat wapperende vlaggen
zich in spiegels veranderen
ons het gezicht van de wind tonen
de cirkelzaag die een weekend lang
aan de uitlopers van bomen knaagt
waar hij de wolken deelt
licht dat in scherven uiteen spat
wanneer glazen
op de grond vallen
- krekels vertjirpen stilte
waarin uren sijpelen
niemand weet waar zij verzamelen
vermoeden doe je het eerst later
wanneer het herinnerde
als poëzie uit je hart stroomt
sunset 07-06-2018
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, juni 08, 2018 08:20 |
| waterval, Dank voor je lezen en je mooi reageren. Warme genegen groet en heel fijne vrijdag, |
|
| waterval: | Donderdag, juni 07, 2018 23:07 |
| en het stroomt vooral mooie woorden... groetjes van ~~~waterval~~~ |
|
| sunset: | Donderdag, juni 07, 2018 15:57 |
| Avr, Dank je en geniet verder van een rustige donderdagnamiddag. Overigens, het hele leven is poëzie. Groetende genegenheid, |
|
| Avr: | Donderdag, juni 07, 2018 14:12 |
| Mooie poëtische kijk op! Graag gelezen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2018 | ||
| Thema's: | ||