Vaderdag
Vaderdag.
Een zacht briesje door mijn haren,
regendruppels rusten op mijn lichaam,
terug denkend aan voorbij gaande jaren.
De lucht is grijs, de wolken zijn wit,
starend naar de plek waar je nu bent,
zoekend of er een gezicht in zit.
Mijn gedachten dwalen af naar voorheen,
naar de tijd dat we nog samen waren,
nu zijn we samen, en toch alleen.
Veel te vroeg ben je bij ons weg gegaan,
in mijn hart zoek ik herinneringen,
zo blijft Vaderdag toch nog bestaan.
Een zacht briesje door mijn haren,
regendruppels rusten op mijn lichaam,
terug denkend aan voorbij gaande jaren.
De lucht is grijs, de wolken zijn wit,
starend naar de plek waar je nu bent,
zoekend of er een gezicht in zit.
Mijn gedachten dwalen af naar voorheen,
naar de tijd dat we nog samen waren,
nu zijn we samen, en toch alleen.
Veel te vroeg ben je bij ons weg gegaan,
in mijn hart zoek ik herinneringen,
zo blijft Vaderdag toch nog bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, juni 16, 2018 22:36 |
| Mooi geschreven en sterkte, gts Clarice | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 16, 2018 20:51 |
| ja! | |
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 16, 2018 18:23 |
| je vader verhalen brengt hem geborgen binnen in je bezinnen hoe waar je naar de wereld zal gaan talen. groetje voor een goede gedenkdag, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: JessBell93 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2018 | ||
| Thema's: | ||